علی جعفری پویان در مورد برگزاری این مراسم به خبرنگار سایت موسیقی ما گفت:
"من روالِ نوازندگی و همسو بودن آن با سن آدم‌ها را دردناک می‌بینم و احساس می‌کنم بازنشستگی اداری را از بازنشستگی هنری تفکیک نمی‌کنند! در کنار ما، هنرمندانی هستند که خیلی بی‌سرصدا و بی‌منت کارشان را کرده‌اند و به نظرم تا زمانی که هنوز سر پا هستند، باید از آنها به دلیل زحماتشان قدرانی کرد. من هم به دلیل اینکه یک برنامه سیستماتیک برای نوازندگان و مدرسین داشته باشیم، «سال‌نوا» را طراحی کردم تا قدرانی شاگردان از استادانشان، به شکل یک رسم و فرهنگ در بیاید."
در مراسم امسال «سال‌نوا» قرار است از پنج هنرمند پیشکسوت موسیقی ایرانی یعنی بهروز همتی (نوازنده و مدرس تار)، محسن افتاده (نوازنده و مدرس فاگوت)، مینا افتاده (نوازنده و مدرس سنتور)، همایون رحیمیان (آهنگساز، نوازنده و مدرس ویلن) و محسن الهامیان (آهنگساز، مدرس و مترجم) تجلیل شود. رونمایی از سی‌دی کامران داروغه که از نوازندگان قدیمی کمانچه است نیز از دیگر بخش‌های برنامه خواهد بود.
دبیر اجرایی «سال‌نوا» درباره اضافه شدن بخش «یادبود هنرمندان درگذشته» به مراسم امسال که با یک اتفاق ویژه همراه شده است می‌گوید:
"بعد از رزرو سالن فرهنگسرای نیاوران متوجه شدم که این مراسم امسال همزمان با سالروز فوت بابک بیات یعنی پنج آذر برگزار می‌شود که این تلاقی به نظرم اتفاق جالبی آمد. از طرفی، امسال برای روز ملی سینما هم، موسیقی‌ای بر مبنای تمی از بابک بیات (با نام شکار) با تنظیم مجدد توسط احسان بیرق‌دار برای ویولن و ارکستر اجرا کردم. حالا به این‌ها گذشت چهل روز از مرگ غیرمنتظره ناصر فرهودی را هم اضافه کنید. تمام این تلاقی‌ها باعث شد ترجیح دهم در «سال‌نوا» از ناصر فرهودی و بابک بیات و همچنین دو نوازنده همیشگی آنها یعنی علیرضا خورشیدفر و آندره آرزومانیان که کارهای ماندگاری در کنار یکدیگر خلق کردند هم، تجلیل کنیم و بخش یادبود را به آنها اختصاص دهیم."
جعفری‌پویان درباره پروسه انتخاب این اساتید برای تجلیل می‌گوید:
"انتخاب این اساتید تا حد زیادی روی انتخاب‌های شخصی من، در مشورت با موزیسین‌ها شکل گرفته است. ترجیحمان این است به افرادی بپردازیم که در مراسم‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و شاید هیچ‌وقت از آنها به شکل واقعی یاد نشده است. در صورتیکه زحمت بسیاری کشیده‌اند و نام‌آوران کم‌نامی هستند که به دلیل برخی بی‌توجهی‌ها، آنها را فراموش کرده‌ایم!"
او ادامه می‌دهد:
"ما نوازنده‌ها خواسته‌های زیادی نداریم اما در این سال‌ها خواسته‌های طبیعی ما هم برآورده نشده؛ از نشان ندادن ساز بگیرید تا فراموشی‌هایی که خودمان بین خودمان به وجود می‌آوریم. یک نوازنده کافی است بنا به شرایط در برهه کوتاهی افت کند تا به راحتی او را فراموش کنیم و متأسفانه هیچ نهادی هم برای حفاظت از این افراد وجود ندارد. این آدم‌ها هنوز قبراق و سرحال هستند و بی‌توجهی می‌تواند باعث بروز افسردگی در آنها شود. خانواده موسیقی باید بتواند افرادش را حفظ کند و در واقع اتحاد بین نوازندگان برای من اهمیت زیادی دارد."
علی جعفری‌پویان در انتها با اشاره به اینکه برای برگزاری هر ساله «سال‌نوا» از هیچ کمکی دریغ نخواهد کرد می‌گوید:
"من اولین «سال‌نوا» را برای معلم خودم برگزار کردم و دو سال است که آن را برای معلمان دیگر هنرمندان برگزار می‌کنیم. اما دلم می‌خواهد بدانید که دبیر اجرایی و تیم برگزارکننده آن می‌تواند هر ساله تغییر کند و صرفاً قرار نیست آن را من برگزار کنم. باید همه همت کنند و بدانند که این مراسم برای خودشان است. من این بذر را کاشتم و دلم می‌خواهد دیگران هم در سال‌های آتی این محصول را سرپا نگه دارند. فراموش نکنیم که یک هنرمند هیچ‌وقت بازنشسته نمی‌شود و تا وقتی زنده است، با کوهی از تجربه طرف هستی که باید شکل استفاده از آن را یاد بگیری. الان هم لذت می‌برم که بعد از سال‌ها توانسته‌ایم یک همبستگی مشترک بین موزیسین‌ها ایجاد کنیم و همه به داشتن «سال‌نوا» افتخار می‌کنیم."
این مراسم امروز شنبه چهارم آذر با حمایت بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران و مشارکت 200 موسیقی‌دان ایرانی برگزار می‌شود و در واقع کار مشترکی بین یک نهاد هنری و موزیسین‌ها است.
منبع: سایت موسیقی ما