"ایران در بخش موسیقی سمفونیک راهی را می‌رود که روسیه در قرن هجدهم طی کرد. ما این مساله را درک می‌کنیم که تجربه فهم موسیقی سمفونیک برای ایرانیان بسیار جالب است و می‌خواهند آن را یاد بگیرند. ایران فرهنگ بزرگی دارد که همه فرهنگ‌های دیگر نیز باید در آن باشند. موسیقی سمفونیک اروپایی هم بخشی از فرهنگی است که باید در آن وجود داشته باشد. برای ایرانی‌ها در این مرحله کمی سخت است که از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی این موسیقی و روش‌های استفاده از آن را یاد بگیرند ولی وقتی آن را یاد بگیرند به راحتی می‌توانند موسیقی سمفونیک اروپایی را اجرا کنند."

"ایرانیان هر کاری که انجام می‌دهند، به بهترین شکل است. من فکر می‌کنم ایرانیان روح و جانی به موسیقی سمفونیک می‌بخشند تا اروپاییان بتوانند تنوع صداها را از طریق صدای ساز آن‌ها بشناسند. اصول بداهه‌نوازی یکی از دستاوردهای بزرگ مردم ایران است، پس ایرانیان باید این دستاورد را حفظ و کاری کنند که موسیقی اروپایی تاثیری بر آن نداشته باشد. البته من را کسانی ناراحت می‌کنند که موسیقی سنتی ایران را پیش از اجرا روی نُت می‌نویسند زیرا با این کار ذوق و آفرینش لحظه‌ای را از دست می‌دهند. من بر این باورم که این میراث معنوی ایران را باید به خوبی حفظ کرد. شما مطمئن باشید موسیقی سنتی ایران آن قدر برای کنسرواتوار چایکوفسکی قابل درک است که ما یک کارمند برای این بخش استخدام کرده‌ایم که موسیقی ایرانی را به خوبی می‌شناسد."